Cupping is een behandelmethode welke in de oosterse geneeswijze al duizenden jaren oud is. Door de zuigkracht is de werking dieper in het lichaam. Dit betekend dat stagnaties zowel oppervlakkig als in de diepere lagen zullen verlichten. Cupping heeft een direct effect via het zenuwstelsel op de hele zone waar de cup wordt geplaatst, net als bij bindweefselmassage. Een lichaam zone bestaat uit de huidlagen, het bindweefsel, de spieren, de gewrichten, de organen en de lymfe die via de zenuwvezels van de locatie worden aan gestuurd.
De behandeling kan zowel prettig als matig pijnlijk worden ervaren, dit is geheel afhankelijk van de mate van verklevingen. Verklevingen zijn blokkades in oppervlakkige en diepere lagen van het bindweefsel. Deze verklevingen kunnen zijn ontstaan door een breuk of beschadiging van weefsel (littekenweefsel), door te weinig en verkeerd bewegen of fysieke- en mentale/emotionele overbelasting.
Cupping kan na een behandeling tijdelijke verkleuringen achterlaten op de huid die lijken op een blauwe plek. Dit is heel normaal en betekend dat er afvalstoffen zijn losgekomen. Hoe meer verkleuring hoe meer er los gekomen is. Veel water drinken en in beweging blijven is ook een must na de behandeling. De doorbloeding is op gang gekomen en het lichaam gaat zichzelf herstellen. Vermoeidheid, koud voelen, lichte hoofdpijn zijn hele normale nawerkingen. Ook kan de behandelde plek wat meer aanwezig zijn in het gevoel voor een dag of 2.